Κατά τη διάρκεια του
δεύτερου μισού του 19ου αιώνα, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του νεοελληνικού
κράτους ήταν η ληστεία.
Την άνοιξη του 1867 η
κυβέρνηση Κουμουνδούρου, έδωσε σε αρκετούς ληστές αμνηστία, προκειμένου να
πολεμήσουν στην Κρητική Επανάσταση.
Οι αρχιληστές Μήτσος
Λαφαζάνης (με καταγωγή από την ορεινή Κορινθία) και ο Κίτσος Νυφίτσας (το
πραγματικό του όνομα Χρήστος Οικονόμου με καταγωγή από το Χέλι, σημερινό
Αραχναίο Αργολίδας, το προσωνύμιο Νυφίτσας, του αποδόθηκε λόγω της ευφυΐας
του) δεν δέχθηκαν την πρόταση της αμνηστίας και συνέχισαν την ληστρική τους
δράση με την παρέα τους στην Αργολιδοκορινθία.
Οι αρμόδιες Αρχές είχαν ανεβάσει
το ποσό της επικήρυξης για τους δύο αρχιληστές, από το ποσό των 3.000 δρχ. σε
30.000 δρχ. για την παράνομη δράση τους (απαγωγές προσώπων για είσπραξη
λύτρων, εκβιασμούς κλπ).Έτσι έφθασαν και στα
μέρη μας, κρύβονταν στο δάσος στο βουνό Φαρμακάς και ρήμαζαν τις περιουσίες
των κατοίκων των γειτονικών περιοχών.
Στην περιοχή τότε ήταν
ο κτηνοτρόφος Ηρακλής Γκόνος (που είχε έρθει από την ορεινή Κορινθία με το
κοπάδι του) και η παρέα των ληστών κάθε λίγο άρπαζε ζώα, για να εξασφαλίσουν
την απαραίτητη τροφή τους.
Ο κτηνοτρόφος, βλέποντας να αφανίζεται το κοπάδι του, ζήτησε βοήθεια από τον τότε Δήμαρχο
Νεμέας Κων. Μιχόπουλο, ο οποίος με την σειρά του ενημέρωσε τον τότε Νομάρχη
Αργολιδοκορινθίας στο Ναύπλιο Κων. Καλαμιδά (ήταν ενιαίος Νομός η Αργολίδα με
την Κορινθία), ότι οι επικηρυγμένοι αρχιληστές Μήτσος Λαφαζάνης και Κίτσος Νυφίτσας
βρίσκονται στην περιοχή Πλατανίου και λεηλατούν τις περιουσίες του κόσμου.
Μετά από
συνεννόηση με το Υπουργείο Εσωτερικών στάλθηκε
απόσπασμα , το οποίο όταν έφθασε στην περιοχή Σκάλα και - για να μην γίνει αντιληπτό - κατέβηκε δεξιά και
από το Γκουτσαίικο σύρμα (μονοπάτι) πέρασε απέναντι στον Μπαλακοβράχο (κοντά
στα Βλαχαίικα) . Εκεί έστησαν ενέδρα στους αρχιληστές που κατέβαιναν στην παλιά
βρύση για νερό.
Στις 12 Ιουνίου 1867
πυροβόλησαν και τραυμάτισαν σοβαρά τους δύο αρχιληστές που στην προσπάθειά τους
να διαφύγουν στο κρησφύγετό τους στο Φαρμακά, εξέπνευσαν στην διαδρομή, αρχικά ο Μήτσος Λαφαζάνης και λίγο μετά, σε μικρή
απόσταση, ο Κίτσος Νυφίτσας.
Στην περιοχή αυτή
υπάρχουν σχετικά τοπωνύμια εδώ και 150 χρόνια. Ακόμη, σε συμπλοκή στο
Φαρμακά, σκοτώθηκε και ο άλλος ληστής της παρέας Δαρδάνης.
Ο νεκρός Μήτσος
Λαφαζάνης αναγνωρίστηκε αμέσως. Για τον άλλο νεκρό, επειδή δεν ήταν σίγουροι
ποιος ήταν, τον αποκεφάλισαν και έστειλαν το κεφάλι του στο Νομάρχη , ο οποίος
στη συνέχεια με τηλεγράφημα προς τον Υπουργό Εσωτερικών επιβεβαίωσε ότι πράγματι
ήταν ο Κίτσος Νυφίτσας.
Εν Ναυπλίω, όπου
απεστάλη η κεφαλή του, έμελλε να βεβαιωθεί η ταυτότης του.
Ο Κίτσος Νυφίτσας ήταν
ο μόνος ληστής που φορούσε χρυσό γιλέκο και στο δαχτυλίδι του υπήρχαν τα αρχικά
«Κ.Ν.».
Έτσι έφθασε το τέλος
των δύο αρχιληστών και ησύχασε ο κόσμος από τις παράνομες πράξεις τους. Σχετικό το δημοτικό τραγούδι της εποχής εκείνης
για το τέλος του Κίτσου και του Λαφαζάνη στο ρέμα στο Πλατάνι!!
