Γιορτάσαμε κι εφέτος την Πολιούχο του χωριού μας ΠΑΝΑΓΙΑ ( Απόδοση Κοίμησης Θεοτόκου ).
Την παραμονή ( Δευτέρα 22 Αυγούστου) τελέστηκε ο Εσπερινός από τον εφημέριο του χωριού μας πατέρα Ηλία, με περιφορά της εικόνας και αρτοκλασία.
Ακολούθησε εκδήλωση του Συλλόγου μας με μουσική (dj), φαγητό και χορό.
Την επομένη ( Τρίτη 23 Αυγούστου ) τελέστηκε η Θεία Λειτουργία με την παρουσία πολλών συμπατριωτών μας.
Ο Σύλλογός μας ευχαριστεί όσους μας τίμησαν με την παρουσία τους στη γιορτή της Παναγίας και όσους μας βοήθησαν για να πραγματοποιηθεί η εκδήλωση ( ΚΕΔΑΜ Δήμου Άργους - Μυκηνών, εθελοντές κ. ά. ).
Με την ευκαιρία του φετινού εορτασμού της εκκλησίας μας, αναφερόμαστε σε ένα σύντομο ιστορικό, όπως μας το έχουν μεταφέρει οι πρόγονοί μας:
Γύρω στο 1920, μια γυναίκα με καταγωγή από τον Αλέα (Μουγιάτι) - κοντινό μας χωριό - που είχε παντρευτεί στα Ταρσινά Κορινθίας, οραματίστηκε ότι σε σημείο του χωριού μας, σε έναν αρμακά με πέτρες και κοντά σε μια πατουλιά, υπήρχε η εικόνα της Παναγίας. Αυτό επαναλήφθηκε 2-3 φορές ακόμα και το ανέφερε στον άνδρα της ο οποίος στη συνέχεια ενημέρωσε τους χωριανούς μας.
Το χωριό μας τότε ήταν κάτοικοι του Αγίου Νικολάου όπου τους χειμερινούς μήνες μετακινούνταν στο Πλατάνι επειδή ήσαν κτηνοτρόφοι.
Όταν ήρθε σε γνώση τους η παραπάνω πληροφορία, έσκαψαν και πραγματικά βρήκαν την εικόνα μαζί με άλλα εκκλησιαστικά είδη (θυμιάματα κ.λ.π.).
Με την οικονομική βοήθεια των κατοίκων ξεκίνησε η ανέγερση του ναού με Λαγκαδιανούς τεχνίτες.
Στο μέσο περίπου του έργου, τελείωσε ο ασβέστης ( βασικό υλικό για το χτίσιμο της πέτρας ) και με δεδομένο ότι δεν υπήρχαν άλλα χρήματα, αποφασίστηκε να σταματήσουν οι εργασίες και να ξαναρχίσουν όταν συγκεντρωθούν πάλι χρήματα.
Ενώ οι τεχνίτες ετοίμαζαν την αποχώρησή τους, εκείνο το βράδυ, ο συμπατριώτης μας Βασίλειος Μάλλιος ( πατέρας του αείμνηστου Μάνα ), οραματίστηκε την Παναγία η οποία του υπέδειξε ότι, λίγα μέτρα πιο πέρα, υπήρχε γούβα με ασβέστη για να ολοκληρωθεί το έργο. Το επόμενο πρωί όλοι οι κάτοικοι του χωριού, αφού έσκαψαν, βρήκαν τον ασβέστη και έτσι συνεχίστηκε και ολοκληρήθηκε το κτίσιμο της Εκκλησίας.
Τα πρώτα χρόνια, οι κάτοικοι του χωριού μας, για να τιμήσουν την Παναγία, ανήμερα της γιορτής και μετά την ολοκλήρωση της Θείας Λειτουργίας, μαζεύονταν από όλους τους μαχαλάδες στη σημερινή πλατεία με την παλιά βρύση και τα μεγάλα πλατάνια, όπου με τα φαγητά τους που άλλοι τα μαγείρευαν εκεί και άλλοι τα έφερναν έτοιμα από το σπίτι τους, έτρωγαν όλοι μαζί και γλεντούσαν με την ντόπια παραδοσιακή ορχήστρα. Κλαρίνο έπαιζε ο αείμνηστος γερο - Πάνος Γιαννόπουλος και νταούλι ο αείμνηστος γερο - Ρήγας Μάλλιος. Αυτό συνεχίστηκε για αρκετά χρόνια (μέχρι το 1940) που η Κατοχή των ξένων δυνάμεων οδήγησε την πατρίδα μας σε μια από τις πιο δύσκολες περιόδους της ιστορίας της.
Από τότε μέχρι σήμερα, έγιναν και γίνονται αρκετές παρεμβάσεις στο ναό για τον εξωραϊσμό και τη βελτίωση της αισθητικής του.
Ας χαρίζει η Παναγία μας σε όλο τον κόσμο Αγάπη και Υγεία και σε κάθε σπιτικό Δύναμη, Ελπίδα και Ευτυχία!
Χρόνια Πολλά
Από το Δ. Σ.
